Eva Gerlach

Had hem

Ik had hem hij leefde echt nog.
Ik voelde zijn nagels nog in mijn handpalm ik had hem.
Zijn veren waren harder dan ik dacht.

Zijn snavel stak boven mijn hand uit hij kon me niet pikken.
Ik hield zijn hals vast met mijn wijsvinger en mijn duim.
Hij keek naar me met een koud oogje.

Waarom liet ik hem gaan toen hij op mijn pols scheet?
Op al zijn veren zaten verschillende spikkels.
Ook zijn oren had ik willen zien.

Hij kon nog vliegen. Hij was zomaar weg.
Ik mis hem ik voel nog aldoor hoe hij zicht losmaakt.
Luizen onder zijn oksels. Schreeuwt hij daar


Uit: Een bed van mensenvlees, 2003